wersja3 Walka z antybiotykoopornością

March 30, 2018 | Author: Anonymous | Category: Nauka, Biologia, Ekologia, Population Ecology
Share Embed


Short Description

Download wersja3 Walka z antybiotykoopornością...

Description

Antybiotykooporność Mgr Krystyna Kaczmarek

Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Opolu Laboratorium Badań Klinicznych

Antybiotykooporność 

Antybiotykooporność – to zdolność bakterii do przeŜywania w obecności antybiotyków.



Stwierdzenie, Ŝe bakterie są antybiotykooporne oznacza, Ŝe antybiotyk traci zdolność zabijania lub hamowania ich wzrostu.

Antybiotykooporność 

Bakterie stają się oporne w wyniku zmian przystosowawczych zapewniających przeŜycie w niekorzystnych warunkach środowiska :



blokują wnikanie leku do komórki bakteryjnej zmieniając ścianę komórkową (antybiotyki betalaktamowe, tetracykliny)

Antybiotykooporność 

Inaktywują lek przez działanie specjalnych enzymów (a.betalaktamowe, aminoglikozydy)



UniemoŜliwiają osiągniecie miejsca docelowego działania leków (makrolidy,glikopeptydy,fluorochinolony)

Antybiotykooporność 

Powstaje teŜ w wyniku mutacji genetycznych nabywania cechy oporności w wyniku przeŜycia w środowisku antybiotyku



Nabyte cechy oporności mogą być przekazywane między drobnoustrojami tego samego gatunku i międzygatunkowo

Antybiotykooporność 

Problem narastania oporności dotyczy wysokospecjalistycznych szpitali;



Szczepy oporne pojawiają się równieŜ u chorych leczonych ambulatoryjnie.



Pojawiają się weterynarii i rolnictwie.

Antybiotykooporność

Oporność wielolekowa ogranicza moŜliwości terapeutyczne pacjentów zakaŜonych drobnoustrojami lub powoduje brak takich moŜliwości.

Przykłady często występujących bakterii o oporności na wiele antybiotyków 

Staphylococcus aureus (MRSA) lub VISA lub VRSA

Przykłady często występujących bakterii o oporności na wiele antybiotyków 

Enterokoki oporne na wankomycynę (VRE);

Przykłady często występujących bakterii o oporności na wiele antybiotyków 

 

Pałeczki Enterobacteriaceae ESBL+wytwarzające betalaktamazy i karbapenemazy typu KPC przykładami typowych przedstawicieli są: Escherichia coli oraz Klebsiella pneumoniae oporne na a.betalaktamowe,aminoglikozydy, fluorochinolony i karbapenemy

Klebsiella spp.

Fenotyp ESBL

Escherichia coli

Przykłady często występujących bakterii o oporności na wiele antybiotyków 

Wielooporne szczepy Pseudomonas aeruginosa;

Przykłady często występujących bakterii o oporności na wiele antybiotyków 

Clostridium difficile;

Przykłady często występujących bakterii o oporności na wiele antybiotyków 

Streptococcus pneumoniae oporne na penicylinę i cefalosporyny III generacji

Przykłady często występujących bakterii o oporności na wiele antybiotyków Mycobacterium tuberculosis

Przyczyny powstawania oporności 

Zjawisko antybiotykooporności jest konsekwencją nierozwaŜnego stosowania antybiotyków.



Dotyczy to lekarzy zapisujących antybiotyk.



Dotyczy chorych nie przestrzegających zaleceń stosowania antybiotyku.

Zapobieganie lekooporności drobnoustrojów – specjaliści 





Opracowanie zaleceń do terapii empirycznej i profilaktyki okołooperacyjnej; Prawidłowe działanie diagnostyki mikrobiologicznej (śledzenie zmian oporności na leki, wykrywanie mechanizmów oporności); Informacja o patogenach alarmowych przy przyjmowaniu do szpitala i przenoszeniu do innego;

Zapobieganie lekooporności drobnoustrojów – specjaliści 







Izolacja pacjentów zakaŜonych drobnoustrojami alarmowymi; Wprowadzenie receptariusza szpitalnego (3 kategorie dostępności antybiotyków); Kontrola działań marketingowych firm farmaceutycznych; Edukacja personelu medycznego, pacjentów i odwiedzających;

Zapobieganie lekooporności drobnoustrojów – specjaliści 

Nie stosować antybiotyków w zakaŜeniach wirusowych (grypa, przeziębienie);

Zapobieganie lekooporności drobnoustrojów - specjaliści 





Terapia celowana jest skuteczna i najtańsza; Tam gdzie jest to moŜliwe leczyć antybiotykami wąskiego spektrum działania; Gdy jest to moŜliwe stosować szczepienia zapobiegające chorobom i powikłaniom.

Zapobieganie lekooporności drobnoustrojów - specjaliści 

Przestrzegać zasad higieny zarówno przez personel medyczny jak równieŜ pacjentów i odwiedzających (podstawą jest prawidłowa higiena rak);

Stosować właściwe, odpowiednie do zagroŜenia preparaty dezynfekcyjne.



Zapobieganie lekooporności drobnoustrojów - pacjenci







Antybiotyków nie odstawiać po ustąpieniu objawów; Przestrzegać dawkowania i odstępów pomiędzy dawkami; Antybiotyki przyjmować przez określony przez lekarza czas.

Skutki antybiotykooporności Znaczenie dla funkcjonowania opieki medycznej: •

zwiększenie kosztów z powodu zagroŜeń epidemicznych i zakaŜeń szpitalnych;



wydłuŜenie czasu leczenia pacjentów;



wypłaty odszkodowań.

Antybiotykooporność na poziomie populacji OD 2001r: 

Europejski Komitet Prewencji i Kontroli Chorób (ECDC);



Europejska Sieć Monitorowania Konsumpcji Antybiotyków (ESAC);



Europejska Sieć Monitorowania Antybiotykooporności (EARSS).

Antybiotykoporność na poziomie populacji 

Na podstawie Dyrektywy 2001/83/WE oraz prawodawstwa poszczególnych państw członkowskich UE antybiotyki do stosowania ogólnego (tj. nie przeznaczone do stosowania miejscowo) powinny być wydawane w aptekach jedynie na receptę.



Mimo to, w kilku państwach członkowskich nadal wydaje się leki przeciwdrobnoustrojowe bez recepty.

Antybiotykooporność na poziomie populacji



Państwa członkowskie UE stosujące najwięcej antybiotyków u pacjentów ambulatoryjnych, tj. Grecja i Cypr, zuŜywają około trzy razy więcej antybiotyków rocznie na mieszkańca niŜ Holandia - państwo o najmniejszym zuŜyciu antybiotyków.

Antybiotykooporność na poziomie populacji 

Poziom zuŜycia antybiotyków pozostaje w ścisłym związku z poziomem antybiotykooporności;



Im więcej antybiotyków stosuje się w danej populacji, tym bardziej antybiotykooporne bakterie odpowiedzialne za zakaŜenia w tej populacji;

RozwaŜania na poziomie populacji 

W Polsce obserwuje się bardzo wysoki poziom oporności wśród najwaŜniejszych gatunków bakterii odpowiedzialnych za zakaŜenia u ludzi,



Poziom zuŜycia antybiotyków jest wysoki i plasuje Polskę na 12. miejscu wśród krajów Europejskich.

Antybiotykoterapia w Polsce 

W październiku 2009r. na zlecenie Narodowego Instytutu Leków przeprowadzono badania jaki odsetek osób stosuje w Polsce antybiotyki:



W ciągu 12 miesięcy – 37%; W ciągu 24 miesięcy – 57%; Z powodu przeziębienia – 30%; Z powodu grypy – 16% Z powodu bólu gardła – 24%; Z powodu kaszlu – 12 %.

    

Narodowy Program Ochrony Antybiotyków 

Zakład Epidemiologii i Mikrobiologii Klinicznej oraz Zakład Profilaktyki ZakaŜeń i ZakaŜeń Szpitalnych w Narodowym Instytucie Leków

ZADANIA:  Kontrola i nadzór nad zuŜyciem ilościowego i jakościowym antybiotyków oraz monitorowanie rozprzestrzeniania oporności w medycynie, weterynarii, rolnictwie i gospodarce.

Narodowy Program Ochrony Antybiotyków 

Racjonalizacja stosowania i zuŜycia antybiotyków z ukierunkowaniem na ograniczenie stosowania.



Wspieranie działań i programów badawczych w kierunku poszukiwań nowych leków i alternatywnych metod terapii zakaŜeń (szczepienia, preparaty bakteriobójcze).

Narodowy Program Ochrony Antybiotyków



Na poziomie szpitali, lecznictwa otwartego Zespoły Kontroli ZakaŜeń Szpitalnych Komitety Terapeutyczne Szpitalna Polityka Antybiotykowa



Główny Inspektorat Sanitarny

  

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 marca 2005r. w sprawie rejestrów zakaŜeń zakładowych oraz raportów o występowaniu tych zakaŜeń – Dz.U.2005, nr 54, poz. 484

o

Zespół Kontroli ZakaŜeń Szpitalnych sporządza i przekazuje Kierownikowi Zakładu Opieki Zdrowotnej oraz Komitetowi Kontroli ZakaŜeń Zakładowych informacje w formie raportów półrocznych i rocznych o występowaniu zakaŜeń i patogenów alarmowych.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 marca 2005r. w sprawie rejestrów zakaŜeń zakładowych oraz raportów o występowaniu tych zakaŜeń – Dz.U.2005, nr 54, poz. 484

Kierownik zakładu opieki zdrowotnej przekazuje Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu: - raport roczny o zakaŜeniach zakładowych i drobnoustrojach alarmowych do dnia 31 stycznia następnego roku za rok poprzedni. o

Załącznik nr 1 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 marca 2005r. (Dz. U 54, poz 484).  •



• •

Drobnoustroje alarmowe: Gronkowiec złocisty Staphylococcus aureus (MRSA, VISA lub VRSA); Paciorkowiec ropotwórczy Streptococcus pyogenes; Enterokoki (VRE); Pałeczki Enterobacteriaceae ESBL+ lub oporne na karbapenemy;

Drobnoustroje alarmowe •



• •

Pseudomonas aeruginosa oporny na karbapenemy lub inne dwie grupy leków; Acinetobacter oporny na karbapenemy lub inne dwie grupy leków; Clostridium difficile; Salmonella / Schigella, Campylobacter jejuni;

Drobnoustroje alarmowe •

• • •

• •

Corynobacterium diphteriae (toksynotwórcze); Bordatella pertussis; Neisseria meningitidis; Streptococcus pneumoniae oporne na penicylinę i cefalosporynę III generacji; Legionella pneumophila; Mycobacterium spp.;

Drobnoustroje alarmowe • • • • • • • •

Ospa wietrzna; Odra; Grypa; Rotawirusy; Wirus syncytialny (RS); HBV; HCV; HIV;

Drobnoustroje alarmowe oraz • Inne biologiczne czynniki w zaleŜności od bieŜącej sytuacji epidemiologicznej.

MRSA w woj. opolskim w latach 20072009 Oddział

Liczba pacjentów z MRSA 2007 r.

2008r.

2009r.

4

8

13

23

27

43

Ortopedia/Traumatologia/Urazowe

6

2

5

Hematologia/Onkologia

0

0

0

Oddziały niezabiegowe

12

22

23

PołoŜnictwo/Ginekologia

2

0

3

Noworodkowe (noworodki zdrowe)

1

0

2

Pediatria i inne oddziały dziecięce niezabiegowe

0

1

3

0

0

1

Rehabilitacja

2

0

0

Hemodializy/dializy otrzewnowe

0

0

0

Zakaźne

3

0

0

Łącznie

53

60

93

OIOM/OIT i inne oddz. intensywnej terapii (dla dorosłych i dla dzieci) Oddziały zabiegowe

Chirurgia dziecięca

Pseudomonas aeruginosa w woj. opolskim w latach 2007- 2009 Liczba pacjentów z Pseudomonas aeruginosa

Oddział

2007 r.

2008r.

2009r.

OIOM/OIT i inne oddz. intensywnej terapii (dla dorosłych i dla dzieci)

24

18

31

Oddziały zabiegowe

25

13

20

2

2

4

Oddziały Niezabiegowe

18

13

27

Patologia noworodków

1

1

1

PołoŜnictwo/Ginekologia

0

0

1

Noworodkowe (noworodki zdrowe)

0

0

0

Pediatria i inne oddziały dziecięce niezabiegowe

3

1

1

Chirurgia dziecięca

1

0

0

Hemodializy/dializy otrzewnowe

0

1

0

Rehabilitacja

2

1

1

Zakaźne

1

0

0

ZOL/Geriatria/inne oddz. paliatywne

1

0

7

78

50

93

Ortopedia/Traumatologia/Urazowe

Łącznie

Klebsiella spp. ESBL + w woj.opolskim w latach 2007- 2009 Liczba pacjentów - Klebsiella spp. ESBL Oddział

2007 r.

2008r.

2009r.

OIOM/OIT i inne oddz. Intensywnej terapii dorosłych

9

9

26

OIOM/OIT i inne oddz. Intensywnej terapii dzieci i noworodków

1

5

4

16

10

21

Hematologia /Onkologia

0

0

2

Ortopedia/traumatologia/urazowe

0

1

2

Oddziały niezabiegowe

4

8

30

PołoŜnictwo/Ginekologia

0

1

2

Noworodkowe (noworodki zdrowe)

1

0

3

Patologia noworodków

1

5

7

Pediatria i inne oddz. dziecięce niezabiegowe

14

12

11

Chirurgia dziecięca i inne oddz. zabiegowe dla dzieci

1

2

0

ZOL/Geriatria

0

0

3

Rehabilitacja

1

0

1

48

53

112

Oddziały zabiegowe chirurgiczne dorosłych

Łącznie

Acinetobacter spp w woj.opolskim w latach 2007- 2009 Oddział

Liczba pacjentów z Acinetobacter 2007 r.

2008r.

2009r.

OIOM/OIT i inne oddz. intensywnej terapii

63

90

49

Oddziały zabiegowe

39

34

20

Ortopedia/Traumatologia/Urazowe

9

13

13

Hematologia/Onkologia

0

0

2

Oddziały niezabiegowe

31

46

24

PołoŜnictwo/Ginekologia

0

0

2

Noworodkowe (noworodki zdrowe)

1

1

0

Patologia noworodków

0

0

1

Chirurgia, pediatria dziecięca

2

4

0

Psychiatria

1

0

0

Rehabilitacja

1

1

1

Zakaźne

2

0

0

ZOL/Geriatria/inne oddz. paliatywne

1

1

2

Hemodializy

0

1

0

150

191

114

Łącznie

Escherichia coli ESBL + w woj. opolskim w latach 2007- 2009 Liczba pacjentów - E.coli ESBL Oddział

2007 r.

2008r.

2009r.

OIOM/OIT i inne oddz. Intensywnej terapii dorosłych

7

8

11

OIOM/OIT i inne oddz. Intensywnej terapii dzieci i noworodków

1

3

0

Oddziały zabiegowe chirurgiczne dorosłych

7

19

20

1

3

Ortopedia/Traumatologia/Urazowe Oddziały niezabiegowe

11

21

20

Hematologia/onkologia

0

1

0

PołoŜnictwo/Ginekologia

4

3

3

Noworodkowe (noworodki zdrowe)

1

0

Patologia noworodków

1

0

Pediatria i inne oddz. dziecięce niezabiegowe

13

12

2

Chirurgia dziecięca i inne oddz. zabiegowe dla dzieci

2

1

1

Rehabilitacja

0

0

1

ZOL/geriatria i inne oddz. paliatywne

0

1

2

47

70

63

Łącznie

Drobnoustroje alarmowe występujące na oddziałach szpitalnych województwa opolskiego w 2009 roku.

600

559

500 400 300 200 100 0

112 63 E. coli ESBL+

Klebsiella ESBL+

93

114

Pseudomonas Acinetobacter

93 MRSA

Rotawirusy

Antybiotykooporność Jeśli chcemy, aby antybiotyki były nadal skuteczne, ograniczenie konsumpcji oraz przestrzeganie zasad racjonalnej antybiotykoterapii powinno być dla nas wszystkich sprawą priorytetową.

Dziękuję za uwagę

śyczę duŜo zdrowia

View more...

Comments

Copyright © 2017 DOCUMEN Inc.